زمان تقریبی مطالعه: 1 دقیقه
 

نکره در سیاق شرط





نکره در سیاق شرط به معنای اسم نکره بعد از ادات شرط ، از مصادیق اختلافی الفاظ عموم می‌باشد.


۱ - تعریف



نکره در سیاق شرط، اسم نکره ای است که بعد از ادات شرط قرار می‌گیرد، مانند:«فاسق» در جمله «ان جاءکم فاسق بنبأ».
در این که آیا نکره در سیاق شرط افاده عموم می‌کند یا نه، اختلاف وجود دارد.

۲ - در کتاب قوانین الاصول



در کتاب «قوانین الاصول» آمده است:
«و ذهب جماعة من الاصولیین الی عموم النکرة فی سیاق الشرط ایضا و فرعوا علیه مالو قال الموصی ان ولدت ذکرا فله الالف و ان ولدت انثی فلها المأة فولدت ذکرین او انثیین فیشترک بین الذکرین فی الالف و بین الانثیین فی المأة لانه لیس احدهما اولی من الاخر فیکون عاما»
[۲] اسنوی، عبد الرحیم بن حسن، التمهید فی تخریج الفروع علی الاصول، ص۳۲۴.
[۳] ابو زهره، محمد، اصول الفقه، ص۱۴۶.


۳ - پانویس


 
۱. میرزای قمی، ابوالقاسم بن محمد حسن، قوانین الاصول، ج۱، ص۲۲۳    
۲. اسنوی، عبد الرحیم بن حسن، التمهید فی تخریج الفروع علی الاصول، ص۳۲۴.
۳. ابو زهره، محمد، اصول الفقه، ص۱۴۶.
۴. آمدی، علی بن محمد، الإحکام فی اصول الأحکام، ج۱، ص۴۱۵.    


۴ - منبع



فرهنگ‌نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، برگرفته از مقاله «نکره در سیاق شرط».



آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.